[78] EPISTOLA LXXVIII.

HENRICUS GELDORPIUS

IOANNI TIARA, I. C.

Leoardiam.

S.P.

Cura sciam quid fiat de Groningensibus; nam Ruardus, ut intelligo, renuntiavit. Mihi videntur homines leves esse, qui fuerant etiam Everardum quendam Morsaeum Vesaliensem recepturi, nisi intellexissent eum esse hostem suae patriae. Ego vereor ne arrogantia & pertinacia consumant se mutuo. Bruxellae certant ambitione & largitionibus, ne dicam stultitia, donec irretientur. De AGGAEO intelligo agi, ut Bruxellae ei locus fiat. Nec dubito, quin ista dignitatum periodus sit evasura in magnum aliquod fastigium. VIGLIUS diu crebris substitutionibus conatus est HOPPERO quasi confirmare successionem. Sed videntur clam commendasse Regi Status Brabantini quendam TISENACUM Bruxellensem , aetate grandem; indigne ferentes, ab hominibus, ut vocant, novis ita possideri regem. Quid mihi ad meas res sit respondendum, quotidie expecto. HOPPERUS plus aequo lentus & verecundas; Sed plane fidelis & integer. Vale charissime TIARA ac nos, ut facis, ama. Duisburgi, postridie Ioannis. MDLXIII.